ഒരു മരണ വിലാപം

അത് എന്റെ ജീവനാം മരത്തിന്റെ  വേരുകൾ
കാർന്നു തിന്നു തീരുന്നതിനു മുൻപ്
വേരറ്റു ഞാൻ നിലതെറ്റി വീണു പോകും മുൻപ്
മരണമേ വരിക നീ നിന്റെ മഴുവിനാൽ
നീ എന്റെ പ്രാണനെ മുറിച്ചെടുക്കുക
ബാക്കിയാകും ഇലകളും പൂക്കളും
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളും ഇനി
മണ്ണിനോട് ചേരട്ടെ 

ഞാൻ

നിറം കെട്ടു പോയ ഒരു ജന്മം ആണ് എന്റേത്
കാക്കയെ പോലെ ഒരു ജന്മം
പാടാനറിയാതെ പാടാൻ ശ്രമിച്ചു
ആടാൻ അറിയാതെ ആടാൻ ശ്രമിച്ചു
നിറമുള്ള തൂവലുകൾ ഇല്ലാത്ത
ആര്ക്കും പ്രിയമല്ലാത്ത ഒരു ജന്മം
ജീവിതത്തിന്റെ മലിനമായ നദിക്കരയിൽ
ഇന്നും കാതോർത്തിരിക്കുന്നു
ആരെങ്കിലും ഒരല്പം ബലിചോറുമായെങ്കിലും
കൈമുട്ടി വിളിക്കുന്നതും കാത്തു