പ്രണയമേ നീ പറയുക എന്തിനു നീ
മോഹങ്ങളില്ലാത്ത എന്‍റെ മനസ്സില്‍
വര്‍ണസ്വപ്‌നങ്ങള്‍ വരിവിതച്ചു
എന്തിന്നെന്‍ ഹൃദയം പൂങ്കാവനമാക്കി
ഒരിക്കലും കേള്‍ക്കാത്ത ഈണങ്ങള്‍
എന്തിനു എന്‍റെ കാതില്‍ മൂളി
ഇത്രയേറെ കരയിക്കുവാന്‍ മാത്രം
എന്തിനെന്നെ നീ ചിരിപ്പിച്ചു
ഒരിക്കലും നിന്നെ ഞാന്‍ വിളിച്ചില്ല
എങ്കിലും ഒരു വിരുന്നുകാരനായ്
നീ വന്നു
ഒടുവില്‍ ഒരു പിടി ദുഃഖം പകരം വച്ചിട്ട്
നീയെന്‍ മനസിന്റെ പടിയിറങ്ങി
എന്‍റെ ചുണ്ടിലെ ചിരിയും എന്‍റെ
നെഞ്ചിലെ മോഹങ്ങളും കവര്‍ന്നു
മരണമേ നിന്‍റെ തീ നാമ്പുകള്‍ കൊണ്ട്
എന്നെ തലോടുക എന്നെയും വിളിക്കുക്ക
നിന്‍റെ നിശബ്ദതയിലേക്ക്
ഓര്‍മ്മകള്‍ കുത്തിനോവിക്കാത്ത
വേദനകള്‍ക്ക് കടന്നെതനാവാത്ത
അനന്തതയിലേക്ക് ............
No comments:
Post a Comment