പറയാന് മറന്ന വാക്കുകളൊക്കെയും
പ്രണയത്തിനെ കുറിച്ചായിരുന്നു
എഴുതാന് മറന്ന കവിതയിലാകെയും
ഇഷ്ട പ്രാണേശ്വരി ആയിരുന്നു
അരികത്തു വന്നു ഞാന് ഇഷ്ടമെന്നോതിയിട്ടും
എന്തെ നീ എന്നെ അറിയാതെ പോയി
പുഞ്ചിരിക്കുള്ളില് കണ്ണുനീര് മാത്രമായ്
നീയെന്നും എന്റെ പുഞ്ചിരിയായ്
ഒഴുകുന്ന കാലമേ ഓര്മയെ മായ്ക്കുവാന്
നീ ഒരു പുതിയ സ്വപ്നം തന്നിട്ട് പോ
മഴയില് നനയുന്ന കടലാസ് തോണി ഞാന്
മരണം മുന്നില് കാണുമ്പോഴും
ഒരിക്കലും കാണാന് കഴിയില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും
നീയാം തീരത്തെ തേടുന്നു ഞാന്
ദുഖങ്ങളൊക്കെയും തീര്ക്കുന്ന മരണമേ
നീയെന്റെ ജീവനില് വിരുന്നുവായോ
No comments:
Post a Comment