പുലരെ ഒരു കറുകനാമ്പില് നിന്നും
താഴേക്ക് ഊര്ന്നു പോയ
മഞ്ഞു തുള്ളി
താഴെ മണ്ണില് വീണുടഞ്ഞു
പോയ് നീ
നഷ്ട മോഹങ്ങള് ബാക്കിയാക്കി
മന്ദമാരുതന് നിന്നെ
തഴുകിയില്ല
സൂര്യ രശ്മികള് നിന്നെ
തൊട്ടുമില്ല
പിന്നെ എന്തിനു വീണുടഞ്ഞു
പോയ് നീ
വര്ണ മോഹങ്ങള്
ബാക്കിയാക്കി
നിന്നിലെത്തി മഴവില്ല് തീര്ക്കാന്
കാത്തിരുന്നൊര രശ്മിയെ
കാണാതെ
സ്നേഹിച്ചു മതിവരാത്ത
കറുകനാമ്പിനെ ഏകനാക്കി
മരണത്തിന് അഗാതമാം
ആഴത്തിലേക്ക്
നീ ഊര്ന്നു പോയ എന്തിനു
മൂകയായ്
എങ്കിലും ഹിമ ബിന്ദു
നീയെത്ര ധന്യ
ക്ഷണികം ആണെങ്കിലും നിന്
ജന്മം ധന്യം
നിന്നമ്മയെ കാപാലികര്
കൊല്ലുന്ന കാണാതെ
നിന് സഹോദരനെ തിന്നുന്ന
കാണാതെ
മരണമാം മറയിലേക്ക് മായുന്നു
നീ
നിന് ക്ഷണികമാം ജീവിതം
കാണുമ്പോള്
എന് മനസിലൊരു മോഹം
നിന്നെ പോലെ ക്ഷനികമായ്
അടരുവാന് മോഹം
ഈ ദുഃഖ സത്യങ്ങളെ അറിയാതെ
പിരിയുവാന് മോഹം
No comments:
Post a Comment