ഓടക്കുഴൽ പാട്ട് പോലെ

പാഴ്മുളം തണ്ടിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും

ഞാൻ കാറ്റിന്റെ നൊമ്പരം കേട്ടു

ഏഴു സ്വരങ്ങളായ് പെയ്തൊഴിയുന്ന

ഓടക്കുഴൽ നാദം കേട്ടു 

ആരും പാടാത്ത നോവിന്റെ ഗീതം

പാടുമ്പോഴും നിന്റെ ഉള്ളിൽ

ഏഴു വർണ്ണങ്ങളിൽ വീണ്ടും വിരിയാൻ

ഒരു മഴവിൽ സ്വപ്നം ബാക്കിയല്ലെ

കടലിന്റെ രോദനം കരളിൽ പേറും

നാദമുഖരിത ശംഖാണ് നീ

വേനലിൻ നെഞ്ചിൽ കനിവിൻ തണുപ്പായ്

പൊഴിയുന്ന മഴയാവട്ടെ നീ