ഒരു ചെറിയ സത്യം

ഘടികാര സൂചിയുടെ ഓരോ ചലനത്തിനപ്പുറവും
മരണത്തിന്റെ കെണിയാണ്‌
കെണിയിൽ പെടാതെ പോകുന്ന
ഓരോ നിമിഷവും ജീവിതവും

കരയിലെ വിളക്ക് മാടം തേടി

തമസ്സിന്റെ മാറ് പിളർന്നു

കടന്നു പോയ മിന്നൽ പോലെ

എന്റെ മനസ്സ് തകർത്തു

കടന്നു പോയ പ്രണയമേ

നീ തന്ന കാർമേഘങ്ങൾ

പിന്നെയും പിന്നെയും 

എന്നിൽ പേമാരി തീർക്കുന്നു

നിലാവിന്റെ പുതപ്പിട്ട രാത്രികളിൽ

ആശങ്കകൾ

പ്രണയം വീഞ്ഞാണ് 
എന്നാരോ പറഞ്ഞു 
കാലം പഴകും തോറും 
വീര്യം കൂടുന്ന വീഞ്ഞ് 

എന്നിട്ടും നീ വന്നില്ല 
ഈ ലഹരിനുകാരൻ 
ഈ ലഹരിയിൽ 
സ്വയം മറന്നുറങ്ങാൻ

നിന്റെ ഓർമകളിൽ ഞാൻ 
ചിതലരിക്കപ്പെടും മുൻപേ 
മൌനത്തിന്റെ ആറടി കുഴിയിൽ 
കാലം എന്നെ പുഴുവരിപ്പിക്കുമോ?

അണഞ്ഞു പോകും മുൻപേ

ജീവന്റെ അവസാന തുടിപ്പുകളും നിലച്ചു 
പ്രാണൻ എന്റെ സിരകളെ വിട്ടോഴിയുമ്പോൾ
ശുഷ്കിച്ചു പോയ എന്റെ വിരലുകളിൽ
വിരൽ ചേർത്ത്
നീ എനിക്കൊരു ചുംബനം നല്കണം
ഈ ഗഗന സീമയിൽ എവിടെയെങ്കിലും
ഞാൻ ഒരു നക്ഷത്രമായ് പുനർജനിക്കുമെങ്കിൽ
നമ്മുടെ പ്രണയത്തിന്റെ അനശ്വരതയെ
പ്രകാശമാക്കി മാറ്റാൻ
നീ എനിക്കൊരു ചുംബനം നല്കണം

ഉണങ്ങാത്ത വിഷവൃക്ഷം

പിഴുതെറിഞ്ഞിട്ടു പിന്നെയും 
പടരുകയാണ് നീ ഹൃദയത്തിൽ 
വേരറുത്തിട്ട് പിന്നെയും 
വളരുകയാണ് നീ എന്നിൽ
എന്ത് വിളിക്കണം നിന്നെ ഞാൻ
മീന മാസത്തിലെ സൂര്യനോ ?
നിന്നെ ഒരിക്കൽ ഹൃദയത്തോട്
ചേർത്തു പോയെന്ന തെറ്റിന്
എന്തിനിങ്ങനെ എന്നുമേ
എന്നെ കൊന്നിടുന്നു നീ പ്രണയമേ

ഒരു അനാഥന്റെ ഓർമയ്ക്ക്

സ്വയം കത്തി എരിയുവാൻ
മോഹിച്ച സൂര്യനെ ആരോക്കയോ
കടലിൽ മുക്കി കൊല്ലുന്നു
മനം മടുത്ത ചന്ദ്രൻ
നിരാശയുടെ തമോഗർത്തങ്ങളിൽ
ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നു
പിന്നെയും ജഡം പോലെ
ജീവിതം ബാക്കി
---------------------------------------------
സൂര്യൻ - എന്റെ ജീവിതം
ചന്ദ്രൻ - എന്റെ പ്രണയം