ഒരു കാലത്തിന്റെ ഓര്മയ്ക്ക്

മഴ പെയ്തു തോർന്ന ഈ സന്ധ്യയിൽ
നാം എന്തിനാണ് സഖീ ഈ വാകമരചോട്ടിൽ
മൌനത്തിന്റെ കയ്പും സഹിച്ചു
പരസ്പരം നോക്കാതിരിക്കുന്നത്

കൊഴിഞ്ഞു വീണ ഈ പൂക്കൾ പോലെ
നിശ്ചലം നമ്മുടെ പ്രണയം
ആരുടെയെങ്കിലും ഹൃദയങ്ങളിൽ
വീണ്ടും പുനർജനിക്കട്ടെ

പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ
നീ നടന്നകന്നു കൊള്ളുക
ഈ വാടിയ പൂക്കളെ ഒരല്പനേരം
നോക്കി ഞാനും മടങ്ങാം